مروری بر تاثیرات رطوبت و پیرشدگی قیر در روسازی های آسفالتی

پیرشدگی قیر باعت تغیر خصوصیات ریولوژیکی (جریان و تغیرشکل) قیر شده و روی عملکرد روسازی تاثیرگذار است. خصوصیات فیزیکی-شیمیایی قیر پیرشده باعث بوجود آمدن ترک های ریز در روسازی می شود که این ترک های ریز می تواند مسیرهای عبوری برای ورود آب به داخل سطح اتصال قیر و سنگدانه باشد که نتیجه ی آن کاهش مقاومت پیوند بین قیر و سنگدانه و در نهایت گسیختگی چسپندگی بین قیر و سنگدانه و گسیختگی پیوستگی در داخل غشای قیری می باشد و در نهایت باعث تشدید خرابی های رطوبتی در روسازی می شود. پیرشدگی و رطوبت به ترتیب دو فاکتور داخلی و خارجی تاثیرگذار روی عملکرد روسازی می باشند که توجه محققان را به خود جلب کرده اند و از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد از این جهت در این پژوهش با توجه به تحقیقات پیشین سعی شده است تاثیرات این دو عامل مهم روی روسازی بررسی شود.