اثر تمرین HIIT همراه با مصرف سلنیوم بر IL-17 و IL-18 بافت قلب موش های صحرایی در معرض مسمومیت کادمیوم

زمینه و هدف: اینترلوکین- )IL -17( 17 و اینترلوکین- )IL-18( 18 سیتوکینهای پیش التهابی می باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین HIIT همراه با مصرف سلنیوم بر IL-17 و IL-18 بافت قلب موش های صحرایی در معرض مسمومیت کادمیوم بود.روش بررسی: در این تحقیق تجربی 30 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگودوالی انتخاب به طور تصادفی در شش گروه پنج سری (1) کنترل، (2) شم، (3) کادمیموم، (4) سلنیوم همراه با کادمیوم، (5) تمرین HIIT همراه با کادمیوم و (6) تمرین HIIT همراه با سلنیوم و کادمیوم قرار گرفتند. در طول هشت هفته موش های صحرایی گروه های 3، 4، 5 و 6 روزانه 2 mg/kg کادمیوم به صورت صفاقی دریافت نمودند، گروه های 4 و 6 روزانه 0/23 mg/kg سلنیوم مصرف کردند و گروه های 5 و 6 سه جلسه در هفته تمرینات HIIT را انجام دادند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های آماری کالموگروف-اسمیرنوف، t مستقل و آنالیز واریانس دو طرفه استفاده شد .(p≥0/05)یافته ها: هشته هفته تمرین HIIT و هشت هفته مصرف سلنیوم اثر معنی داری بر کاهش بیان IL-17 و IL-18 موش های صحرایی مسموم شده با کادمیوم دارد. همچنین اثر تعاملی تمرین استقامتی و مصرف سلنیوم بر کاهش بیان IL-17 و IL-18 موش های صحرایی مسموم شده با کادمیوم معنی دار است .(p=0/001)نتیجه گیری: هشت هفته مصرف سلنیوم همراه با تمرین HIIT منجر به بهبود سیتوکین های پیش التهابی در موش های صحرایی مسموم شده با کادمیوم می گردد.