بررسی عناصر موثر در ایجاد و ارتقاء ارزش مسیرهای تردد پیاده( نمونه موردی : خیابان امام زنجان )

فضاهای شهری همواره در سطح شهرها محل حضور و تجمع عابرین بوده است و عابرین عامل زنده بودن شهر در طول ساعات مختلف بوده اتند بطوریکه اگر در فضایی عابرین پیاده حضور یابند آن فضا روح تازه ای به خود می بیند و حال در سالهای اخیر طرح های پیاده گرایی در کشور هدف های مختلفی را دنبال می کند. مهمترین هدف کاهش تراکم ترافیکی در مراکز شهر بوده و قابل دسترس بودن و راحت تر نمودن مراکز شهر برای عابر پیاده می باشد یکی از دلایل عمده برای موفقیت و حمایت عمومی از در چنین طرحهایی به دلیل آن است که این طرح ها توسط عموم حمایت می شوند نه توسط سرمایه های خصوصی: چراکه وضعیت سلامتی مردم در رابطه با آلودگی هوا برای رواج پیاده گرایی موثر می باشد. با وجود اینکه حرکت پیاده طبیعی تعریف، قدیمی ترین و ضروریترین شکل جابجایی انسان در محیط است اما توجه صرف برای رفع نیازهای سواره باعث تاریخ زدایی و زدودن خاطرات جمعی شده و ارزشهای بصری مسیررا کاسته است. در فضاهای پیاده بر خلاف فضاهای حرکت سوار حواسی غیر بصری در ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت کیفیتهای محیطی نقش دارد که همین تنوع و پیچیدگی به جذابیت و نیروی فضای پیاده می افزاید.در این مقاله با بررسی معیارها وضوابط طراحی پیاده رو های باارزش و همچنین بررسی پیاده رو محور خیابان امام ( حدفاصل سبزه میدان تا میدان انقلاب ) در نهایت به این نتیجه می رسیم که برخی از ضوابط در این محور بسیار خوب اجرا شده و برخی نیز به صورت نامناسب بوده است و همچنین در جهت سامان دادن به این محور پیشنهاداتی از قبیل کاشت تعداد زیادی از درختان متناسب با اقلیم شهر زنجان و همچنین کف سازی مناسب و متناسب با حضور معلولین داده شد.