بررسی میزان برخورداری آموزشی شهرستانهای استان اردبیل به منظور دستیابی به توسعه پایدار شهری با استفاده از مدل ویکور

توسعه و ابعاد آن در چند ده ه ی اخیر در مطالعات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کاربرد داشته و در فرهنگ کشورها به عنوان یک عامل تفکیک کننده جوامع از یکدیگر و از همه ی جوانب مطرح میشود. بنابراین شناخت و تجزیه وتحلیل وضع مناطق در زمینه های محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی نخستین گام در فرآیند برنامه ریزی توسعه منطقه ای است. در این میان آموزش از دیرباز به عنوان یکی از پایه های اصلی و عوامل تعیین کننده ی توسعه اقتصادی و اجتماعی شهرها شناخته شده است. با عنایت به موارد فوق الذکر در پژوهش حاضر سعی شده است، با روش توصیفی تحلیلی به تعیین میزان برخورداری آموزشی شهرستانهای استان اردبیل در شاخصهای انتخابی توسعه پرداخته شود. بدین منظور در این پژوهش شهرستانهای استان اردبیل بر اساس 14 شاخص و متغیر توسعه آموزشی با استفاده از مدلهای کمی برنامه ریزی از جمله مدل ویکور و وزن دهی شاخصها با تکنیک آنتروپی شانون، سطح بندی و میزان نابرابریهای موجود آموزشی در شهرستانهای استان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از رتبه بندی شهرستانها بر مبنای توسعه یافتگی، نشان داد که شهرستان های نمین، کوثر و خلخال به ترتیب 0,121، 0,145 و 0,360 به عنوان شهرستانهای برخوردار از توسعه آموزشی میباشند. شهرستانهای سرعین، پارس آباد و بیله سوار به ترتیب 0,521، 0,523 و 0,598 به عنوان شهرستانهای نیمه برخوردار و شهرستانهای مشکین شهر، اردبیل، نیر و گرمی به ترتیب0,693، 0,755، 0,770 و 1 به عنوان شهرستانهای محروم از نظر سطح توسعه یافتگی آموزشی قرار دارند. بنابراین این شهرستانها نیازمند اتخاذ سیاست ها و انجام اقدامات مناسب و سریع هستند تا بتوانند بر محرومیتهای فعلی فایق آیند و زمینه توسعه ی متعادل ملی و منطقه ای فراهم آید.