آسیب شناسی اجتماعی پدیده طلاق در ایران

پژوهش حاضر باهدف تعیین آسیب شناسی اجتماعی پدیده طلاق در ایران در سال 1397 انجام شد. روشاین پژوهش اسنادی- کتابخانه ای بود. نتایج بررسی ما در این پژوهش نشان داد شیوع و گسترش بیکاری در قشر جوان، اعتیاد، اختلاف طبقاتی و پایین بودن درآمدهای خانوار وگرانی، تورم و ناتوانی مالی اکثریتجوانان، ضعف مکانیسم های آموزش های اجتماعی قبل از ازدواج و ناکارآمدی مراکز مشاوره خانوادهبی توجهی به تقویت بنیان های شخصیتی نسل جدید به وسیله خانواده و مدرسه، فقدان یا ضعف آمادگی وآگاهی جوانان به ویژه نسبت به تکنیک های ارتباطی و عاطفی، وجود برخی روحیات آسیب شناختی درخانواده ها که تسهی لکننده مداخلات آن ها می گردد، توقعات فزاینده و پیش رونده زوجین از یکدیگر که باواقع گرایی همراه نیست، خارج شدن ازدواج از مدار هنجاری و خیابانی شدن ارتباطات و همسرگزینی، ترویجفرهنگ خودپرستی، خودبینی و خود محوری، تغییر در الگوی مصرف رسانه ای که با نوعی هنجارگریزیهمراه است، درک غیرواقع بینانه از نقش همسری در دو جنس و انتظارات متقابل رشد تفکرات فمینیستی ازیک سو و از سوی دیگر اعتقاد به تفکر مردسالاری و کاهش اعتقادات دینی و مذهبی در جوانان از جملهشرایط و زمینه هایی هستند که می توانند شیوع و گسترش پدیده طلاق را در جامعه فراهم سازند.همچنیندر پایان کار پیشنهاداتی برگرفته از نظریه نظم، نظریه همسان همسری و نظریه مبادله مطرح شده است.