تحلیل و بررسی نگرش آیات قرآن کریم درباره حقیقت روح

برای فهم نظر قرآن در یک مسیله باید به قواعد و نظریات اهل خبره در تفسیر مراجعه کرد. در این بین یکی از واژگان مبهم که محل تعارض آراء بین مردم و مفسیرین واقع شده، واژه روح است. درباره این واژه اقوال مختلفی در کتب تفسیری و روایی و کلامی وجود دارد. در حالی که ریشه بسیاری از این اختلافات عدم نگاه جامع به آیات قرآن درباره روح است. لذا هدف نویسنده از این مقاله بررسی تطبیقی واژه روح در میان آیات قرآن است و تبیین کند روحی که خدا در قرآن از آن سخن به میان آورده است، چیست و با تبیین قول حق در مسیله، اختلافات موجود بین صاحب نظران را رفع کند. طبق یافته این تحقیق، مراد خدا از روح در قرآن یک عقل کلی است که در انسان، حیوان و نباتات مشترک است. این روح دارای دو ویژگی است: 1- روح از جنس امر و ملکوت است. یعنی روح کلمه ایاد و خلق خداست که اسباب مادی در آن دخالت و تاثیری ندارند. 2- روح یک امر مجرد است که تعلق به بدن مادی دارد و با نبود آن بدن از بین میرود. این روح بین انسان و حیوان مشترک است. در پایان هم این دو امر را به یک مطلب می رساند، یعنی روح از جنس امر خداست که به بدن تعلق گرفته و باعث قوام بدن شده و بدون آن انسان و موجودات حیاتی ندارند.