نقش مخاطب شناسی در اتخاذ شیوه تربیتی از منظر نهج البلاغه

تربیت و رشد اخلاقی انسان ها فرایندی است که می تواند تحت تاثیر عوامل گوناگون، تقویت یا تضعیف، تسریعیا آهسته، موثر یا بیتاثیر گردد و از این روست که متولیان امور تربیتی از پدر و مادر گرفته تا معلمان و مبلغانو موسسات تربیتی و حتی حکومت ها، همواره تلاش می نمایند تا در جهت تعالی معنوی اخلاقی جامعه، ازشیوه ها و روشهای موثرتر و کارآمدتری بهره برند. از آنجا که شیوه های تربیتی با توجه به شرایط خاصمخاطبان، متفاوت است، مخاطب شناسی یکی از ارکان اساسی در اتخاذ شیوه های آموزشی- تربیتی به شمارمی رود. نهج البلاغه به عنوان یکی از معتبرترین جوامع روایی که به جمع آوری سخنان امیرمومنان پرداختهاست، بهترین راهنما در جهت شناسایی شیوه های تربیتی مناسب با ویژگی های مخاطبان است. در این نوشتارتلاش شده است تا ارتباط ویژگی های مختلف مخاطبان همچون سن، میزان آگاهی ها و باورها، خصوصیاتروحی و میزان پذیرش مخاطبان در اتخاذ شیوه ی تربیتی آنان توسط امیرمومنان (ع) در نهج البلاغه را بررسی نماید.