اخلاق در نظام حکمت صدرایی

صدرالدین شیرازی، حکیمی فرزانه و از اندیشمندان پرآوازه و کثیر التالیف، دارای آثاری می باشد که دربرگیرنده بسیاری از مسایل اخلاقی است ایشان اخلاق را تعادل میان قوا برای تسلط عقل و روح بر بدن درحد اعلی می داند. در این مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی، به بیان شرایط فعل اخلاقی که شامل علم، اختیار و قدرت می باشد پرداخته و با مدداز مبانی فکری و فلسفی ملاصدرا، باطن وجود انسان را دارای قوای بهیمی، سبعی، شیطانی و ملکی دانسته که انسان می تواند با کمک عقل و شرع و با نور هدایت به مقام خلیفه اللهی و ملکی دست یابد. ملاصدرا با استمداد از حرکت جوهری، تشکیک وجود و سیر قوامی نفس، نظام اخلاقی خود را بر عقلانیت بنیان نهاده است که می توان این نظام اخلاقی را اخلاق متعالیه نامید.