نگاهی به تلاش های الناصر لدین الله جهت باز سازی نظریه خلافت اسلامی و استحکام مشروعیت آن

آنگاه که الناصرلدین الله به خلافت رسید مدتها بود که خلافت عباسی از جایگاه اصلی خود به کناری رانده شده بود؛ وی کهشخصی زیرک و سیاست مدار بود در مدت طولانی خلافتش (575-266 ه.ق) تلاش کرد که نه تنها اعتبار به یغما رفته دستگاه خلافت را، که چندین قرن به وسیله متفکران قوم به لحاظ نظری سازمان داده شده بود و مردم هم بدان واسطه خلافت را مشروع می دانستند،باز گرداند، بلکه با ایجاد پیوند با شیعیان، اهل تصوف و فتوت، و استفاده از این ابزار برای اتحاد میان دیگرحاکمان جهان اسلام تحتنظر خلیفه بغداد، مبانی مشروعیت خلافت را متحول و بازسازی کند. در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی فراهم آمده تلاششده است، ضمن توصیف تاریخ و مبانی نظریه خلافت اسلامی، تلاش های الناصرلدین الله جهت ارتقاء و کسب مشروعیت گسترده تردستگاه خلافت تشریح شود و این فرضیه به اثبات برسد که تلاش های الناصرلدین الله در جهت به رسمیت شناختن تفاوت ها و اختلافنظرها، در آن زمان بهترین اقدام جهت وحدت جهان اسلام بود؛ که اگر توسط جانشینانش بدرستی پی گیری می شد، عمر خلافت بهمفهومی که مورد نظر متفکران نخستین جهان اسلام بود، دوام بیشتری می یافت و می توانست هم سد مستحکمی در برابر تهاجممغولان در آن هنگام باشد و هم در زمان حاضر نظریه سیاسی قابل اعتمادتری برای متفکران مسلمان اهل سنت به ارث بگذارد.