بررسی چالش های پیش روی آموزش عالی در زمینه محیط زیست و توسعه پایدار

دنیای کنونی با چالش های زیست محیطی بسیاری مواجه می باشد، چالش هایی که در دنیا باعث تغییرات اساسی در الگوهای رشد و توسعه جوامع انسانی در تمام ابعاد اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی ، سیاسی و استراتژیک شده است. با توجه به اهمیت انسان به عنوان هدف توسعه از یک سو و محیط زیست از سوی دیگر، موضوع داشتن حق محیط زیستی سالم برای نسل فعلی و آینده اهمیت پیدا کرده و آموزش به عنوان عامل توسعه و عنصر متحول کننده اجتماع یکی از کلیدی ترین ابزارها در تحقق توسعه انسانی مورد توجه قرار می گیرد. امروزه در جوامع مختلف آموزش یکی ازمهمترین و موثرترین عوامل در تغییر رفتار، بینش و نگرش منابع انسانی محسوب می گردد. مطابق با نظر متخصصان و پژوهش های انجام گرفته در زمینه آموزش محیط زیست، مناسب ترین شیوه برای ارایه مطالب و نحوه فعالیت ها ارایه ساختاری است که زمینه ساز ارتقاء آگاهی های زیست محیطی در جامعه باشد تا از این طریق هر فرد ضمن احترام گذاشتن به طبیعت، خود را مسیول حفظ و حمایت از محیط زیست بداند. بر اساس تحقیقات انجام شده موسسات آموزش عالی و دانشگاه ها به دلیل ضریب تاثیر بسیار بالای خود در آگاهی بخشی، ارتقای قابلیت های مورد نیاز افراد جامعه وحل مشکلات و موانع زیست محیطی ظرفیت لازم را دارا بوده و نقش بسزایی در امرتوسعه پایداردارند. در این مقاله ضمن بررسی چالش های آموزش محیط زیست و توسعه پایدار در موسسات آموزش عالی ، به بررسی نقش کلیدی آنها در ارتقاء سطح جوامع بشری از تمام جوانب پرداخته شده است. با توجه به رویه گسترش برنامه های کشور در زمینه آموزش محیط زیست و توسعه پایدار به این نتیجه می توان رسید که هم اکنون زیر ساخت های لازم برای پیشرفت و توسعه آموزش های زیست محیطی از طریق ارگانهای مختلف بخصوص آموزش عالی فراهم شده است.