مکانیابی پهنه های مناسب گردشگری با استفاده از مدل (FAHP) (مطالعه موردی: شهرستان خنداب)

اکوتوریسم، به عنوان یکی ااز فعالیت های لازم برای حفظ روحیه شادابی و سلامت روحی انسان ها بوده و از سویی نباید اینفعالیت اثرات سویی بر منابع طبیعی باقی گذارد. امروزه صنعت گردشگری طبیعی یکی از منابع مهم درآمدزایی برای بسیاری ازکشورها محسوب می گردد. برای برنامه ریزی صحیح و مبتنی بر اصول آمایش سرزمین و مشخص نمودن توان عرصه هایطبیعی برای پیاده سازی این فعالیت و رتبه بندی توان لازم است پس از شناسایی منابع مهم زیست محیطی در یک منطقهطبیعی، اقدام به تهیه مدل تفرج نمود. در این راستا شهرستان خنداب با مساحتی بالغ بر 1365 کیلومتر مربع، با تکیه بر مدلاکولوژیکی تفرج و منطق فازی به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. بر اساس نتایج این پژوهش، از مجموع کل مساحتمنطقه مورد مطالعه، 17 % دارای توان درجه یک، 38 % دارای توان درجه دو و 45 % دارای توان درجه سه برای کاربری تفرجتعیین گردید. 236/617 کیلومتر مربع از زمین های خنداب از پهنه های با درجه بسیار مناسب، اولویت اول را برای برنامه ریز توسعه گردشگری به دست آورده است.