فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس کارآفرین

نظامهای آموزشی و دانشگاه های پیشرو در کشورهای توسعه یافته، اکنون وارد نسل چهارم نظامهای آموزشی، یعنی دوره اجتماع پروری، و دولت سازی ، شده اند. نسل نخست، آموزشی، نسل دوم، پژوهشی، ونسل سوم نسل کارآفرین بوده است. گویی ورود به هر عصری در گرو گذار از عصر دیگر بوده است. این دوران ها؛ نمایانگر اهمیت آموزش در ساخت سازی، ساخت آفرینی است. در همین حال بافت و بافتار موجود در این گذار به دنبال آموزش دانش، و انتقال تجربه های نسلهای گذشته به آفرینشگران پیشرو دنیای آینده هستند. در زمانه یی که ما زیست میکنیم. روندهای همگراسازانه دنیای ما را از دهکده جهانی لوهان3، جهان مسطح فریدمن، عبور کرده است، و اتاق شیشه ای در حال گذار به گوی بلورین است. این گذار هنوز مسیر پیش بینی شده را طی نکرده است که باید به فلک آبگینه ، اندیشید و ارتباط با افلاک و روابط فرازمینی را در باند پرپهنای فناوری های نوین ارتباطات و هوش مصنوعی، مورد پروا قرار داد. مساله این جا است که در این مسیر پرشتاب از تکمیل مکعب مرگ فاصله ها ، ساحتهای دوگانهی آموزش و پرورش، و کسب و کارها کاملا دگرگون خواهد شد. کسب و کارها از زمین به آسمان خواهد رفت و آموزش و پرورش از درون مدارس کلاسیک به اتاق های آموزش موازی ، در دنیای واقعیتهای موازی وارد خواهد شد. مقاله ی حاضر با روش شناسی کیفی، و روش آینده نگاری در پی بازشکافی این آینده در بستر کاوش در روند ها، رویدادها، تصاویر، و اقدام های متوجه نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس کارآفرین4، در آینده زمان خواهد بود.