بهره وری و راندمان کاربرد آب آبیاری به هنگام تنش های توامان شوری و نیتروژن

کاهش کیفیت منابع آب و خاک بر اثر خشکسالی و تغییر اقلیم در کنار کم آبی، چالشی است که امروزه کشاورزان در بسیاری از مناطق جهان با آن رو به رو هستند. شوری منابع آب و خاک سبب می شود تا کشاورزان برای بهبود تولید، به مصرف کودهای شیمیایی روی آورند. از طرفی تعیین بهره وری آب به عنوان یکی از معیارهای ارزیابی کارآیی سامانه های آبیاری، نقشی حیاتی در مدیریت مصرف منابع آب و سایر نهاده ها دارد. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات توامان کاربرد مواد مغذی و شوری بر بهره وری آب آبیاری گیاه فلفل (Capsicum Annum) بود. بدین منظور، آزمایشی با سه تیمار نیتروژن و سه تیمار شوری انجام شد. پس از برداشت محصول، مقدار محصول تولیدی هر گیاه به صورت مادهی خشک اندازه گیری شد و سپس بهره وری و راندمان کاربرد آب آبیاری برای هر تیمار به دست آمد. نتایج نشان داد که اثر شوری با بهره وری آب و راندمان کاربرد آب رابطه ی مستقیم دارد. همچنین، اثر توامان افزایش شوری و افزایش کود ازت سبب کاهش بیشتر بهره وری و راندمان کاربرد آب می شود. به علاوه، افزایش مصرف کود به هنگام افزایش شوری، همواره کارآمد نیست و می تواند نتیجه ی معکوس داشته باشد. به عنوان یک نتیجه ی کلی می توان گفت که راندمان کاربرد آبیاری به هنگام وقوع تنش های محیطی، جزیی از بهره وری نمی باشد.