بررسی عملکرد الیاف پارافیبر و پلی اتیلن در مخلوط آسفالتی با آزمایش شیار افتادگی

با افزایش حجم ترافیک و بالارفتن فشار ناشی از چرخ وسایل نقلیه، روسازی در معرض بارگذاری بیشتر و درنتیجه تنش های کششی و فشاری زیادی قرار میگیرند. شیارشدگی یکی از مهمترین انواع خرابی های روسازی انعطاف پذیر است که سالیانه بخش عمدهای از هزینه های تعمیر و نگهداری راه ها، صرف ترمیم آن ها میگردد. با توجه به هزینه های بالای احداث و تعمیر نگهداری راه، جهت بالا بردن عمر و مقاومت روسازی، از افزودنی های مختلفی در روسازی استفاده میشود. هدف ار این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع الیاف پارافیبر و پلی اتیلن در مخلوط آسفالتی به وسیله آزمایش شیار افتادگی می باشد. نتایج آزمایش شیار افتادگی نشان میدهد که بیشترین افزایش مقاومت در برابر شیارشدگی، مربوط به نمونه مسلح شده با الیاف پارافیبر است. همچنین افزودن الیاف پلیاتیلن، تاثیر ناچیزی در افزایش مقاومت دارد.