بهینه سازی مصرف آب کشاورزی با رویکرد توسعه پایدار

بحران آب یکی از بزرگ ترین چالش های قرن حاضر بشریت است، که می تواند سرمنشا بسیاری از تحولات مثبت و منفی جهان قرار می گیرد از آن جا که آب مهم ترین عامل توسعه در هر کشور می باشد، کمبود و تخریب منابع آبی به منزله تخریب پایه های توسعه پایدار تلقی می گردد. لذا کمبود منابع آب یکی از مهم ترین موانع توسعه کشایرزی، ایجاد امنیت غذایی و دست یابی به توسعه پایدار است. اهمیت مساله در شناخت استفاده بهینه از منابع آب در مصارف کشاورزی و مقابله ای در برابر بحران خشک سالی است. بررسی تراز مصرف آب در بخش کشاورزی نشان می دهد که متوسط مصرف آب سرانه بیش از 2 برابر استاندارد جهانی می باشد که بزرگ ترین مصرف کننده منابع آبی کشور است. میانگین آب مصرفی سرانه جهان (صنعتی، کشاورزی و آشامیدنی) در حدود 580 متر مکعب برای هر نفر در سال است که این رقم در ایران در حدود 1300 متر مکعب در سال است. که این امر بیانگر اتلاف منابع آب و اسراف بیش از حد می باشد. هدف تحقیق شناخت اهمیت و ارزش آب به عنوان یکی از عناصر اساسی حیات و نقشی که این ماده ارزشمند در تحول و تکامل کشاورزی پایدار می تواند داشته باشد و مهم تر از همه، تهدیدی که کم آبی و بی آبی در سال های آینده متوجه بشر است. این تحقیق از نوع کاربردی است، و به روش مروری- تحلیلی و با استفاده از اسناد و مدارک به صورت کتابخانه ای انجام شده است. که به بررسی اهمیت آب در کشاورزی، ضرورت مصرف بهینه آب کشاورزی، راه کار های مدیریت مصرف آب کشاورزی می پردازد.در زمینه یافته های تحقیق می توان گفت، مصرف کمبود دانش فنی روبه رو است، و دستگاه های اجرایی برنامه های عملیاتی برای بهینه سازی مصرف آب نداشته اند، و همچنین آموزش لازم برای استفاده از سامانه های نوین آبیاری به کشاورزین داده نشده است.