بررسی سیستمی تغییر مصارف آب بر حوضه آبریز کارون بزرگ از منظر مکانیسم توسعه پاک

کاهش مصرف یا جلوگیری از اصراف یا بهبود تکنولوژی و یا هر دلیل دیگری که ما را به بهینه سازی مصرف انرژی وا میدارد، نباید مانع از این باشد که ما از منافعی که این امر در توسعه پایدار و یا جلوگیری از تغییر آب و هوا در پی دارد، غافل باشیم . با توجه به این امکان که تحت مکانیسم توسعه پاک پروتکل کیوتو صورت میگیرد و از آنجا که عموما جلوگیری و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در کشورهای در حال توسعه با هزینه پایین تری در مقایسه با کشورهای توسعه یافته قابل انجام است، بسیاری از کشورهای توسعه یافته علاقه مند به اجرای این پروژه ها در کشورهای در حال توسعه هستند. در پژوهش حاضر با توجه به اینکه می توان با افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، علاوه بر کاهش گازهای گلخان های از مزایای مالی مکانیسم توسعه پاک نیز بهره مند شد، حوضه آبریز کارون بزرگ که شامل 93 درصد نیروگاه های برق آبی کشور است مورد بررسی پتانسیل اجرای طرح های مکانیسم توسعه پاک قرار گرفت. به این منظور، مدل منابع آب حوضه آبریز کارون بزرگ تهیه شده و تاثیر افزایش مصارف در افق زمانی میان مدت بر تولید انرژی برق آبی در این حوضه بررسی شده است. سپس به بررسی تاثیر این تغییر در تولید انرژی برق آبی بر تولید گازهای گلخانه ای پرداخته شده و از منظر مکانیسم توسعه پاک مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه ی این افزایش مصرف، افزایش 308 هزار تنی گازهای گلخانه ای است که می توان با کنترل این سیاست، صرفه جویی در انتشار گازهای گلخانه ای را در راستای مکانیسم توسعه پاک موجب شد.