مروری بر فاکتورهای موثر سازگاری مدلهای UML و مدیریت کیفیت نرم افزار

اUMl نقش مهمی در تحلیل و طراحی شی گرا ایفا می نماید زبان UML را می توان یک زبان مدل سازی که قادر به نمایش جنبه هایی همانند معماری، رفتار و ساختار سیستم می باشد، تعریف کرد. با این حال، تمرکز بر نمودارهای مختلف UML دلیل اصلی نقض مسیله سازگاری بشمار میرود که در نهایت سبب کاهش کیفیت کلی مدل نرم افزار میشود. دیاگرام های UML ممکن است ناسازگاری را با توجه به ماهیت تکاملی سیستم های نرم افزاری و پالایش مدل ها در طول چرخه عمر نرم افزاری داشته باشند . این امر مستلزم این است تا هرچه زودتر ناسازگاری بالقوه در مدل های UML را قبل از اجرای سیستم شناسایی کند. قابلیت ردیابی بین نیازمندی های نرم افزار و طراحی UML به مهندسان و توسعه دهندگان نرم افزار کمک می کند تا اهداف پروژه و معماری نرم افزار را دریابند. تکنیکهای مدیریت سازگاری در تضمین سازگاری مدل با تبدیلات صحیح مدل به مدل و مدل به کد کاربرد گستردهای دارند. مدیریت سازگاری به زمینه تحقیقاتی نویددهندهای، به ویژه برای معماری مدل محور، تبدیل شده است.دقت کد تولید شده در برخی روش ها بستگی به سازگاری مدل UML دارد.نتیجه می گیریم که اکثر روشهای سازگاری بین مدل های UML استفاده از استراتژی نظارت تایید می شود. ما در این مقاله به برسی سازگاری مدل های UML برای مدیریت کیفیت نرم افزار پرداخته ایم.