تاثیرمراکزمشاوره قبل ازازدواج درمیزان رضایتمندی از روابط زناشویی

ازدواج یک امر اجتماعی است که پایه و اساس ارتباط را تشکیل می دهد و در آن مرد و زن از طریق یک نیروی رمزی ناشی از غرایز، آیین ها و عشق به هم جذب می شوند و به طور آزادانه و کامل تسلیم هم شده تا واحد پویایی را به عنوان خانواده ایجاد نمایند (لاندیس، به نقل از سلیمانیان ، 1373 ). ارتباط میان فردی اساس و شالوده هویت و کمال انسان و مبانی اولیه پیوند وی با دیگران است، ارتباط موثر موجب شکوفایی و بهبود کیفیت روابط افراد می شود، این در حالی است که ارتباط غیر موثر مانع شکوفایی انسان شده، روابط را تخریب می کند. انسان درگیر ارتباط می شود تا هویت پیدا کند، با دیگران پیوند برقرار کند و پیوندهای خود را عمیق تر سازد، در ضمن مشکلات خود را رفع و امکانات موجود را کشف می کند. بنابراین اساس زندگی و خوشبختی آنان را همین ارتباط های میان فردی شکل می دهد. ارتباط میان فردی خود حیات بخش روابط هدفمند است وود 1998 که یکی از مهم ترین این روابط میان فردی رابطه زناشویی و ازدواج است مرادی، 1379 یافته های پژوهشی نشانگر آن است که عوامل متعددی در رضایتمندی زناشویی تاثیر دارند از جمله: شخصیت، تحصیلات و طبقه بندی اجتماعی، عقاید مذهبی، مسایل مالی، علاقه، توجه، حمایت، درک همسر، اشتغال زنان، تعداد فرزندان، طول مدت ازدواج، روحیه همکاری، مسایل جنسی، وابستگی شدید زوجین به خویشاوندان و دوستان، بسته های وابستگی و حل راهبردهای حل تعارض در زوجین (گاتمن، به نقل از سلیمانیان 1373 و اعرافی 1385).