بررسی اقتصاد مقاومتی از منظر رهیافت گفتمانی

اقتصاد مقاومتی یک اقتصاد با مولفه های اقتصاد اسلامی است و در برگیرنده ی تجارب بومی ملت ایران از وابستگیبه قدرت های استکباری در پیش از انقلاب اسلامی تا استقلال در عرصه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی دردهه اخیر است. اقتصاد مقاومتی به عنوان رویکرد و مدلی بر مبنای توجه به فرهنگ و ارزش های بومی، شرایطاقتصادی جامعه و وضعیت نظام بین الملل مورد تاکید قرار گرفته است. پس از انقلاب اسلامی، دولت های متعددی درایران ظاهر شده و به روی کار آمده اند و هر کدام رویکردهای مدیریتی متفاوتی را ارایه کرده اند، اما همواره عرصههای اقتصادی جامعه نیازمند یک گفتمان و تحول جدید بر مبنای آموزه های اسلامی و بومی بوده است. برخی اعتقاددارند که اقتصاد مقاومتی همان انقلاب اقتصادی مورد انتظار جامعه ایرانی است که سیاست های کلی آن از سویمقام معظم رهبری ابلاغ گردیده است. محورهای گفتمان اقتصاد مقاومتی توجه به نخبگان، حمایت از تولید ملی،بهبود فضای کسب و کار، توجه به اقتصاد دانش بنیان، آزاد سازی اقتصادی، کاهش وابستگی به نفت و... می باشد کهبر اساس این محورها به دنبال این پاسخ های می باشد که چگونه اقتصاد مقاومتی بر اساس رهیافت گفتمان بایدعمل کند آیا با استفاده از رهیافت گفتمان نتیجه بهتری بدست می آورد و موانعی که در این مسیر وجود دارندکدامند که با مروری بر بیانات چند ساله اخیر رهبر انقلاب نشان می دهد که از منظر ایشان، آرمان های انقلاباسلامی و اهداف جمهوری اسلامی تنها از راه تبدیل شدن به گفتمان محقق می شود. توسعه اقتصادی و یا سیاسییک کشور بدون توجه به مفاهیم فرهنگی و گفتمان سازی مبانی آن امکان پذیر نیست. این مقاله سعی دارد بااستفاده از روش تحلیلی –توصیفی و بهره گیری از نظریه گفتمان به مفصل بندی اقتصاد مقاومتی در کشور بپردازد.