معماری نوین و توسعه پایدار شهری

شناخت و بررسی الگوهای نوین شهرسازی در عرصه برنامه ریزی و طراحی با جهت گیری به سوی شهر پایدار از موضوع اصلی مقاله میباشد، تعریف جامع و مورد قبول عام از شهر پایدار وجود ندارد و به نظر میرسد در تعاریف پایدار، تنها توصیفات وتوضیحاتی از معیارهای و شاخصههای شهر پایدار بیان شده است. پایداری و منظر شهری یک جانشین موجه و معقول برای شهرسازی مخرب قرن بیست و یکم است که اصل این پایداری بر مبنای پایداری اجتماعی شهرها و ایجاد زیستگاه مردمی ودوستانه از طریق روشهای نوین معماری عصر نو از قبیل احداث فضای سبز که امروزه در کشورمان با مشکلاتی روبرو است. باززنده سازی پارکها که بایستی برای جلوگیری از فرسایش، میزان پایداری را با عمل مرمت در فضای شهری بالا برد، توجه به بافت شهری که ارتباط عمیقی بین فرم شهری و توسعه ناپایدار دارد. ایجاد شهرکهای کوچک و ارتباط دادن آنها با هسته اصلی شهر، توجه به معماری نوین در پدیده گرم شدن جزیرهای Heat Ice Land همگی طراح جامعی را جهت پایداری و توسعه پایدار شهر پیش روی طراحان، مدیران اجرایی و معماران شهری قرار میدهند.