بررسی نمای ساختمانها از مد و مصالح رایج در معماری معاصر ×و تاثیرات آب و هوا بر روی طرح، شکل و نمای ساختمان وکاهش مصرف انرژی ساختمان

معماری ایرانی در دوره معاصر تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله تغییر روشهای ساختمانی سنتی به مدرن، به طور اجتناب ناپذیری تغییر شکل داده و از درونگرایی سنتی به برونگرایی مدرنیستی سوق پیدا کرده است. یکی از مهمترین اجزاء ساختمانهای مدرن، نماهای اصلی آنها از طرف خیابانها و معابر شهریست و از در کنار هم قرار گرفتن نمای ساختمانهای مختلف، سیمای کالبدی و منظر شهرها شکل می گیرند. پراکندگی شکلها و تفاوت بسیار بین طراحی نماهای ساختمانهای همجوار در یک خیابان، نشانگر عدم وجود ضوابط و مقررات خاصی برای طراحی نما است. کلان شهر تهران به عنوان پایتخت کشور و اولین شهری که تکنیکها و روشهای جدید ساختمانی در آنجا آزمایش میشود، از بی نظمی در سیمای کالبدی خیابانها رنج می برد. با بررسی حضوری نماهای ساختمانها در خیابانها و مناطق مختلف شهر تهران و مقایسه روشهای ساختمانی به کار گرفته شده در اجرای نماها در سالهای مختلف، میتوانیم شاهد تاثیرپذیری دورهای اغلب نماها از مصالح رایج و مدها و تبلیغات ژورنالیستی باشیم. به طور مثال در چند سال گذشته نماهای سراسر شیشه ای رایج بود و اینک نماهای سراسر آلومینیومی در این مقاله ضمن بررسی کاستیهای ضوابط و مقررات طرح جامع تهران در خصوص نماسازی، تکنیکها و فرمهای گوناگون نماسازی در دوره هایی مختلف از معماری معاصر شهر تهران بررسی شده است.