رویکرد کشورهای در حال توسعه در پیوستن به زنجیره ارزش جهانی

زنجیره ارزش جهانی توصیف طیف گسترده ای از فعالیت هایی است که بنگاه ها و کارگران برای رسیدن به یک محصول در هر مرحله از ایده تا محصول نهایی انجام می دهند. انفجار تجارت کالاهای واسطه ای فرصت های توسعه جدیدی را ایجاد کرده است، ولی بسیاری از مشاغل در پایین زنجیره ارزش جهانی ناامن، خطرناک و کم درآمد هستند. این مطلب استدلال می کند که مشارکت در زنجیره ارزش جهانی تهدیدها و همچنین فرصت هایی را به ارمغان خواهد داشت. سودناشی از بالا رفتن از زنجیره ارزش جهانی به طور یکسان توزیع نمی شود. شرکت های بزرگ، حرفه ای و با تکنولوژی بالا با بازارهای صادراتی متنوع و کارگران ماهر با قراردادهای رسمی بیشتر بهره مند شده در حالیکه شرکت های کشورهای در حال توسعه در صورت سهل انگاری و عدم درایت باعث وارد آمدن خسارات و زیان هایی به مجموعه خود خواهند شد. همچنان که اقتصاد کشورهای در حال توسعه گسترش می یابند، فروشندگان محلی فرصتی دارند تا نقش بیشتری را در GVC** بازی کنند، زیرا می توانند از بازار داخلی خود به عنوان پایگاهی برای بهبود قابلیت هایشان استفاده کنند و روابط خود را با شرکت های اصلی جهانی استحکام بیشتری ببخشند. این حقیقت نباید نادیده گرفته شود که ریسک بالایی وجوددارد. استانداردهای بین المللی برای قیمت، کیفیت و برنامه زمانی تحویل سختگیرانه هستند و شرکت ها باید هزینه های کمتر، تولید بیشتر یا امتیاز خاص فناوری داشته باشند تا در بازارهای جهانی شرکت کنند. از آنجا که هر شرکتی نمی تواند با این شرایط رقابت کند، فقط بهترین ها در GVC می توانند رشد کنند. بی شک پیوستن به زنجیره ارزش جهانی تهدیدها و فرصت هایی را برای کشورهای در حال توسعه به همراه خواهد داشت. این کشورها بدلیل فقر عمومی، سهم بالای بخش کشاورزی، اقتصاد تک پایه، کمبود سرمایه فیزیکی و انسانی متخصص و تمرکز اداری، اقتصادی و سیاسی در دستان دولت برای پیوستن و ادامه چرخه حیات و ارتقا در زنجیره ارزش جهانی با مشکلات و مسایلی نظیر اتلاف منابع اولیه و زمان نیروی انسانی، تولید صنایع مخرب برای محیط زیست و انجام فعالیت هایی با کمترین ارزش افزوده روبه رو هستند که برای این کشورها به عنوان تهدید بالقوه می باشند. از طرف دیگر کشورهای در حال توسعه در صورت پیوستن به زنجیره ارزش جهانی از دانش و نوآوری های موجود در زنجیره به سهولت امکان بهره برداری خواهند داشت. همچنین این کشورها قابلیت خواهند داشت که با یافتن بازارهای جدید و پر رنگ شدن نقش خود در زنجیره ارزش جهانی و تولید محصولات با کیفیت و با هزینه مناسب زیرساختهای مناسبی را برای توسعه اقتصادی خود مهیا نماید.