ارزیابی کیفیت آب های زیرزمینی دشت قزوین برای مصارف کشاورزی

آلودگی آب در دهه های اخیر تهدیدی جدی برای انسان و اکوسیستم های طبیعی تلقی می شود به طوری که بررسی تغییرات کیفیت آب یکی از موضوعات مهم جهت استفاده بهینه از آن است. در این تحقیق به مطالعه کیفیت آب زیرزمینی دشت قزوین، با استفاده از اطلاعات کیفی مربوط به 60 چاه مشاهده ای، با استفاده از شاخص های درصد سدیم، RSC و دیاگرام ویلکاکس پرداخته شد. نتایج نشان داد کیفیت منابع آب زیرزمینی استان برای مصارف کشاورزی، بر اساس شاخص درصد سدیم، در سه کلاس عالی، خوب و قابل قبول و بر اساس شاخص کربنات سدیم باقیمانده (RSC)، در کلاس مناسب و قابل قبول برای آبیاری قرار دارد. همچنین با توجه به نتایج طبقه بندی دیاگرام ویلکاکس بیش تر منابع آب زیرزمینی استان در دو کلاس C3S1 (شور - قابل استفاده برای کشاورزی) و C2S1 (کمی شور–مناسب برای کشاورزی) قرار دارد