تاثیریک دوره تمرینات هوازی بر میزان عامل نوروتروفیک مشتق از مغز و میزان توجه و تمرکز زنان سالمند

هدف از این پژوهش تاثیریک دوره تمرینات هوازی بر میزان عامل نوروتروفیک مشتق از مغز BDNF و میزان توجه و تمرکز زنان سالمند بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 19 زن سالمند با میانگین سن 58/3±4/2 به طور تصادفی به دو گروه تجربی n=10 و کنترل n=9 تقسیم شدند. از همه آزمودنی ها 24 ساعت قبل از شروع تمرین و 24 ساعت پس از پایان دوره آزمون، به صورت ناشتا خون گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمون توجه و تمرکز وینا COG جمع آوری شدند. مولفه های آزمون شامل تعداد انتخاب های صحیح، تعداد انصراف صحیح (شاخص سرعت پردازش در توجه)، میانگین زمان انتخاب صحیح (شاخص تمرکز) و میانگین زمان انصراف صحیح (توجه انتخابی) به آزمون ها بود. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه تمرین هوازی به مدت 30-45 دقیقه با شدت 40-55 درصد ضربان قلب بیشینه تمرینات هوازی داشتند. گروه تمرینی در قیاس با گروه مرجع (نورم)، رتبه درصدی 87 را در پس آزمون احراز کرد. این در حالی بود که گروه کنترل رتبه درصدی 34 را احراز کرد. نتایج پژوهش نشان داد شاخص های سرعت پردازش P=0.001 توجه انتخابی P=0.001 و شاخص تمرکز P=0.001 بهبود معنی داری یافت ازآنجاکه ارتباط مستقیمی بین سطح BDNF و تمرینات هوازی وجود دارد و از طرفی تاثیر BDNF بر ویژگی های شناختی روشن است، بنابراین تمرین هوازی با شدت متوسط می تواند زمینه بهبود ویژگی های روانی حرکتی همچون توجه و تمرکز را مهیا کند.