ارزیابی عملکرد حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی حاوی ایوانیک و زایکوترم

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JTE-9-1_003

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

سلامت روسازی جاده ها ازجمله عواملی است که در ایمنی و راحتی رانندگان بسیار موثر است. از این رو ارزیابیعملکرد آسفالت برای کنترل خرابیهای رایج آن مانند حساسیت رطوبتی، امری ضروری است. در بین اجزای مخلوطآسفالتی اگر چه مقدار قیر موجود در آسفالت ناچیز است، اما نقش بسیار تاثیرگذاری در عملکرد مخلوط آسفالتیایفا می کند. یکی از روش های ارتقاء عملکرد مخلوط های آسفالتی استفاده از افزودنی ها، جهت اصلاح خواص قیر ونهایتا مخلوط آسفالتی است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی و مقایسه اثر نانو ماده زایکوترم به عنوان افزودنیرایج و ایوانیک به عنوان افزودنی نوین، در بهبود عملکرد مخلوط های آسفالتی اصلاح شده در برابر پدیده خرابیرطوبتی است تا انتخاب افزودنی ضد عریان شدگی به شایستگی و راحت تر انجام پذیرد. برای این منظور از مصالح سنگی آهکی با دانه بندی شماره 4، پودر سنگ به عنوان فیلر، قیر خالص 60-70 و افزودنی های زایکوترم و ایوانیکهر کدام به مقدار 0/1 و 0/3 درصد نسبت به وزن قیر به عنوان نانو مواد ضد عریان شدگی استفاده شده است. برای ارزیابی اثر این مواد در میزان مقاومت در برابر رطوبت در مخلوط های آسفالتی از آزمایش های مقاومت کششی غیر مستقیم (لاتمن اصلاح شده) و جوشان تگزاس و همچنین برای ارزیابی سایر خصوصیات عملکردی از آزمایش های مارشال، مدول برجهندگی و خزش دینامیکی بر روی نمونه های آسفالتی اصلا ح شده و اصلاح نشده، انجام گرفته است. نتایج آزمایش های انجام گرفته نشان میدهد که زایکوترم و ایوانیک به ترتیب در درصدهای 0/1 و 0/3 درصد، باعث افزایش 15 و 9 در صدی مقاومت رطوبتی و افزایش 37 و 7 در صدی مقاومت شیار شدگی نسبت بهنمونه اصلاح نشده گشته اند که این نشان از عملکرد بهتر نانو ماده زایکوترم نسبت به ایوانیک در بهبود خواص حساسیت رطوبتی مخلوط است.

نویسندگان

محمود عامری

استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

مصطفی وامق

دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

ایمان امیری

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

سیدفرهاد چاوشیان نایینی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران