بررسی اثر تراکم راه های دسترسی بر تصادفات در راه های دو خطه برون شهری (مطالعه موردی محور اهر-تبریز)

هزینه بسیار زیاد تصادفات در اکثر کشورها، مدیران و سیاست گذاران را بر آن داشته است که همواره به دنبالارتقای ایمنی راهها باشند. یکی از مهمترین نقاط دارای پتانسیل بالای وقوع تصادف در شبکه راه های برون شهری، محله ایاتصال راه های دسترسی است. عدم مدیریت دسترسی ها، بویژه رعایت نکردن فاصله ایمن بین دسترسی ها و نیز درنظرگرفتن طرح هندسی ایمن آنها باعث افزایش تصادفات و تلفات ناشی از آنها در نقاط دسترسی می شود. در این مقالهبرای بررسی این موضوع، محور دو خطه جدا نشده برون شهری تبریز – اهر به عنوان مطالعه ی موردی انتخاب و اطلاعاتتصادفات در محور مذکور برای سالهای 88 ، 89 و 90 جمع آوری شد. در این تحقیق بر روی داده های جمع آوری شده، تحلیل آماری توصیفی و آزمون رگرسیون انجام شد تا نوع ارتباط میان نرخ تصادفات و پارامترهای تراکم دسترسی و ایمنیدسترسی ها مشخص شود. بررسی این موضوع نتایجی را به همراه داشت که از مهمترین آنها، وجود سطح معنادار بین تراکمدسترسی و شاخص ایمنی با نرخ تصادفات است. این تحقیق نشان داد که تراکم دسترسی با نرخ تصادفات به صورت مستقیمرابطه دارد. یعنی با افزایش و کاهش تراکم دسترسی ها، نرخ تصادفات نیز با همان روند افزایش و یا کاهش می یابند. همچنیننتایج نشان داد که تراکم دسترسی بیشتر از 0/75 درصد باعث افزایش قابل توجه تصادفات می شود.