مسیولیت کیفیری نویسنده ومدیر مسیول در قلمرو جرایم مطبوعاتی

دخالت افراد متعدد در تهیه و نشر مطبوعات و تحقق پدیده مجرمانه مطبوعاتی، باعث پیچیدگی موضوع مسیولیت کیفری (مباشرت، شرکت و معاونت) در حقوق ایران شده است. نویسنده، خبرنگار، مدیر مسیول، صاحب امتیاز و سردبیر از جمله مهم ترین اعضای مطبوعاتی اند که در قانون مطبوعات به طور جداگانه دارای مسیولیت هایی هستند. این مسیولیت ها در بخش هایی از قانون خطابه عام داشته و شامل همه اعضا می شود؛ نظیر فصل چهارم (حدود مطبوعات) و گاهی مانند تبصره 3 (الحاقی مصوب 1379/1/30) از ماده 5 قانون مطبوعات، که مسیولیت را به طور مستقیم با توجه نویسنده دانسته است. با توجه به این که زیان در مسیولیت کیفری حوزه مطبوعات می تواند به گستره قابل توجهی از جامعه وارد شود، لذا این مسیولیت جایگاه حساس و ویژه ای دارد که البته قانون مطبوعات ایران در تبیین مسیولیت کیفری پیشروی زیادی داشته و همواره مورد انتقاد هم بوده است. این مقاله بر آن است که ضمن تبیین نظریه های مطرح در قلمرو مسیولیت کیفری، نحوه توزیع این مسیولیت را با تاکید بر مدیر مسیول و نویسنده در قوانین مطبوعاتی ایران از گذشته تا به حال و نیز تطبیق نظریات در هر دوره تاریخی را بررسی کند و بر این فرض استوار است که قانون مطبوعات ایران در شناخت مسیولیت کیفری به طور شفاف از یک نظریه واحد، تبعیت نمی کند و مسیولیت مرتکبین جرایم مطبوعاتی را با پیچیدگی مواجه ساخته است.