جایگاه و نقش روایات در تفسیر اطیب البیان

روایات پیامبر اکرم(ص)و اهل بیت(ع)، از مهمترین منابع برای تفسیر قرآن مجید است، که با توجه به سابقه و کاربردش در عصر نبوی(ع) و نزول وحی، میتوان آن را قدیمیترین روش تفسیر آیات کریمه قرآن نامید. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با بهرهگیری از ابزار کتابخانهای و منابع معتبر، به بیان جایگاه روایت و کارکردهای آن در تفسیر اطیب البیان خواهد پرداخت. یافته های تحقیق نشان میدهد که آیت الله سید عبدالحسین طیب، از مفسران معاصر در تفسیر گرانسنگ خود اطیب البیان ، ضمن بهرهگیری فراوان از روش اجتهادی و عقلی و روش تفسیر قرآن به قرآن، از نقش بیبدیل روایات برای فهم آیات کریمه قرآن غافل نبوده و در جایجای تفسیر اطیب البیان به مناسبتهای گوناگون، از همه انواع روایات تفسیری، بهره فراوان برده است. نقش و کارکرد روایات در تبیین آیات میتواند اشکال گوناگونی داشته باشد: تفسیر عمومی آیه، روشن نمودن جزییات آیات الاحکام، شرح و تفصیل آیات قصص، تبیین اسباب نزول آیات، تعیین مصادیق الفاظ مبهم، تبیین مکی و مدنی آیات و سور، بیان معانی تاویلی و باطنی آیات و....