رویکردی جهت بهینه ساز ی استراتژی های مداخله و تخصیص منابع در کنترل بیماری های عفونی

بیماری ها ی عفونی امروزی همواره تهدیدی برای بشریت بوده و از بزرگترین عوامل مرگ ومیر کودکان و جوانان هس تند. اگرچه این بیماری های تهدیدی جدی برای سلامت عموم هستند، منابع برا ی کنترل این بیماری ها محدود است. به همین دلیل استفاده کارا از منابع موجود در جهت کنترل این نوع بیماریهای از اهمیت زیادی برخوردار است. در این راستا، تحقیقات زیادی در جهت استفاده از مدلهای ریاضی جهت انتخاب استراتژی کارا در کنترل این نوع بیماریها انجام شده است که در اغلب آنها از مدل های اپیدمی استفاده شده است. بطور کلی این مدلها ابزار سودمندی برای مطالعه روند رشد بیماریها هستند. محققان از این ابزار برای بررسی نحوه تخصیص منابع در همه گیریها استفاده میکنند. این مدلها انواع گوناگونی دارند که اغلب با عنوان مدل های کرماک-مک کندریک شناخته می شوند و بیماری ها را بر اساس حالت افراد به حالت های مختلف دستهبندی میکنند. تمرکز ما در این مقاله بر مدل اپیدمی SEIR تصادفی با نواحی جغرافیایی مختلف و تعامل بین آن ها است. اثر مداخلات مختلف سیستم سلامت بر مدل اپیدمی بررسی می شود. پس ازآن مدل برنامه ریزی ریاضی برای تخصیص منابع در مداخلات مختلف سیستم سلامت ارایه می شود و از تحلیل هزینه-اثربخشی برای یافتن مقرون به صرفه ترین استراتژی استفاده می شود. بودجه ای به عنوان محدودیت هزینه در نظر گرفته می شود و بهترین استراتژی بر اساس آن ارایه میشود. در انتها با مثال عددی نتایج حاصل از مدل مورد بررسی قرار میگیرد.