اثر قند خوراکی برسطح AgRP و گلیکوژن لنفوسیت خون محیطی پس از یک جلسه فعالیت دایرهای مبتنی بر فنون کشتی در کشتی گیران آزادکار

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر قند خوراکی بر سطح AgRP و گلیکوژن لنفوسیت در کشتی گیر ان بود. 16 کشتی گیر به طور تصادفی به 2گروه آب و قند تقسیم شدند. آزمودنی ها فعالیت مقاومتی 3(WBTCE) را انجام دادند و بلافاصله بعد از نمونه گیری دوم خون، مایعات مورد نظر به گروهها داده شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس (اندازهگیری مکرر) و آزمون تعقیبی مناسب (LSD) آنالیز شد. ( ( p< 0/05 سطوح AgRP لنفوسیت که در هر 2 گروه بعد از فعالیت افزایش معنی داری یافته بود، در دوره 90 دقیقه بعد از فعالیت در گروه قندی کاهش معنی داری داشت. همچنین، سطح گلیکوژن لنفوسیت که بعد از فعالیت در هر 2گروه کاهش معنی داری یافته بود، فقط در گروه آب کاهش معنی داری داشت. یافتهها نشان داد قند خوراکی غلظت AgRP افزایش یافته ناشی از WBTCE را در لنفوسیت کاهش داد. احتمال دارد کاهش AgRP به افزایش گلیکوژن مربوط بوده باشد و نقش لنفوسیت به عنوان یک منبع محیطی کوچکی از ترشح AgRP به داخل گردش خون توصیف شود.