تاثیر مصرف امگا-3 و شرکت در فعالیتهای هوازی بر sICAM-1 و سایتوکاین های پیش التهابی در زنان سالمند چاق

هدف از پژوهش حاضر، تاثیر مصرف امگا- 3 و شرکت در فعالیتهای هوازی بر sICAM-1 و سایتوکاینهای همراه التهاب در زنان سالمند چاق بود. بدین منظور در یک مطالعه نیمه تجربی- دوسویه کور، 40 زن چاق (BMI≥30) 55 تا 65 سال به صورت تصادفی انتخاب و در4 گروه 10 نفری ورزش هوازی- دارونما، ورزش هوازی- مکمل، مکمل و دارونما قرار گرفتند. افراد در گروه مصرف کننده مکمل امگا-3 روزانه (صبح و شب) 2080 میلی گرم مکمل امگا-3 به مدت 8 هفته مصرف کردند و گروه مصرفکننده دارونما نیز از دارونمایدکستروز %2 درصد استفاده نمودند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی با شدت 45 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته، به صورت 3 جلسه در هفته که هر جلسه تمرین 1 ساعت بود. خون گیری پس از 12 ساعت ناشتایی در مراحل پیش آزمون و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. در راستای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس دو راهه، t همبسته و تست تعقیبی توکی در سطح معناداری P<0/05 استفاده گردید. نتایج آزمون آماری نشان داد sICAM-1 سرم نه تنها تحت تاثیر اثرات جداگانه مکمل و تمرین کاهش یافت بلکه مداخله توامان ورزش و مکمل اثر هم افزایی بر کاهش معنادار غلظت این فاکتور التهابی در زنان سالمند چاق داشت .(P < 0/05) از سوی دیگر اثر تمرین و اثر متقابل تمرین+مکمل موجب کاهش معنادار غلظت TNF-α و IL-6 گردید .(P < 0/05) این در حالی بود که اثر مکمل به تنهایی نتوانست موجب کاهش معنادار این فاکتورها گردد .(P > 0/05) به طور خلاصه، نتایج پژوهش حاضر حاکی از این واقعیت است که 8 هفته تمرین هوازی همراه با مصرف اسیدهای چرب امگا-3 میتواند توزیع سرمی مولکولهای چسبان و سایتوکاینهای همراه التهاب را کاهش دهد و سبب پیشگیری، کنترل و کاهش آترواسکلروز در افراد سالمند چاق شود.