تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مهار nNOS بر میزان پروتیین گیرنده های نیکوتینی استیل کولین عضله اسکلتی موش های صحرایی مسن

هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مهار nNOS بر میزان پروتیین گیرنده های نیکوتینی استیل کولین (nAchR) بود. تولید نیتریک اکساید (NO) بهوسیله دو دوز 1-mg-1.kg-1.day 25 و 100N G نیترو-L – آرژنین متیل استر ( L-NAME ) (مهارکننده nNOS)، مهار شد .48 سر موش نر نژاد ویستار مسن (20ماه ه) بهصورت تصادفی به شش گروه کنترل ،0LNAME25,10، گروه های تمرین همراه با Training+LNAME25,100) LNAME) و گروه تمرین استقامتی( Training) تقسیم شدند. سه روز قبل از اجرای پروتکل مصرف LNAME شروع و تا زمان تشریح حیوانات این کار ادامه داشت. گروه های تمرینی بهمدت هشت هفته، هر هفته پنج روز و روزی 60 دقیقه با سرعت 28متر بر دقیقه روی نوارگردان میدویدند .48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، پس از بیهوش کردن حیوانات، عضلهنعلی و عضله دراز انگشتان (EDL) برداشتهشد. بررسی وسترن بلاتینگ نشانداد که در عضله نعلی و EDL، مصرف100 mg-1.kg-1.day -1) LNAME) سبب کاهش معنادار پروتیین nAchR شد( P<0.05)، نتایج این پژوهش نشان داد که تمرین میتواند سبب افزایش nAchR حتی در موشهای صحرایی که LNAME مصرف کردند شود (P<0.05). با توجه بهیافته های پژوهش حاضر کاهش فعالیت nNOS سبب کاهش میزان پروتیین nAchR میگردد و تمرین استقامتی نه تنها سبب افزایش میزان nAchR میشود، بلکه میتواند محرکی برای افزایش میزان nAchR ناشی از کاهش یا نبود nNOSباشد .نتایج این پژوهش نشان میدهد که تمرین استقامتی میتواند سبب افزایش میزان nAchR حتی در موشهایی که LNAME دریافت میکردند شود و مسیر سیگنالیNO نیز میتواند نقش مهمی در تنظیم سطوح nAchR ایفا کند .به طورکلی، تمرین استقامتی میتواند روش مناسبی برای کاهش سارکوپنیا در افراد سالمند باشد .