اثر ترکیب تمرین مقاومتی ویژه و معمول شنا بر عملکرد و عوامل ضربه ای شنای کرال سینه نوجوانان پسر

مقدمه و هدف: تمرین مقاومتی ویژه کارایی بیشتری دارد. هدف از این تحقیق تعیین اثر ترکیب تمرین مقاومتی ویژه و معمول شنا بر عملکرد و عوامل ضربه ای شنای کرال سینه نوجوانان پسر بود.روش شناسی: 17 شناگر برتر پسر رقابت کننده در سطح استان و کشور (سن؛ 13/15 ± 2/77 سال، سابقه تمرین؛ 2/34 ±0/44 سال) به دو گروه ترکیب تمرین مقاومتی ویژه و معمول (n=8) و گروه تمرینات معمول (n= 9) تقسیم شدند. پیش آزمون و پس آزمون شامل رکورد 25،100 متر کرال سینه، عوامل ضربهای (طول ضربه و تواتر ضربه)، حداکثر نیروی پیشران و قدرت عضلات پنجه دست بود. هر جلسه بعد از گرم کردن، گروه ترکیب تمرین مقاومتی ویژه و معمول با یدک شناور 8 تکرار 25 متری را با حداکثر سرعت شنا میکرد و گروه تمرینات معمول همین کار را بدون یدک انجام میدادپس. از این مرحله، تمرینات دو گروه کاملا یکسان انجام میشد. طول دوره تمرین 4 هفته بود. از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری برای بررسی تفاوتهای بین گروهی استفاده شد.یافته ها: یافتهها نشان داد که در گروه ترکیب تمرین مقاومتی ویژه و معمول افزایش معنی داری در عملکرد 100 متر، تواتر ضربه در فاصله های 5 تا 20 متر و 80 تا 95 متر وکاهش معنی داری در طول ضربه در فاصله 80 تا 95 متر نسبت به گروه تمرینات معمول مشاهده گردید .(p ≤ 0/05) اما تفاوت معناداری در سایر موارد دیده نشد .(p ≥ 0/05)بحث و نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که ترکیب تمرین مقاومتی ویژه و معمول با وسیله طراحی شده باعث افزایش عملکرد در مسافتهای طولانی تر میشود و این افزایش با تغییراتی از جمله افزایش تواتر ضربه و کاهش طول ضربه در فواصل پایانی شنا همراه است.