بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه اسطوخدوس Lavandula officinalisبراعمال حرکتی در موش صحرایی نر مدل شبه بیماری پارکینسون
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 72، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 418
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-72-2_012
تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه:بیماری پارکینسون یک اختلال ناشی از تخریب عصبی است که در حدود %1 از جمعیت بالای 50 سال اثر میگذارد. به طور کلاسیک پارکینسون به عنوان یک بیماری مربوط به سیستم حرکتی در نظر گرفته میشود و تشخیص آن بر مبنای گروهی از علایم حرکتی نظیر سفتی عضالت، کندی حرکت و اختالل در رفلکس های حرکتی و وضعی بنا نهاده میشود. هدف:هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه اسطوخدوس بر اختالالت حرکتی موشهای صحرایی مدل شبه بیماری پارکینسون است. روش کار: موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه تقسیم شدند .)n=7( عالیم بیماری پارکینسون قبل از تجویز عصاره اسطوخدوس به وسیله تزریق درون صفاقی )ip( رزرپین )5 mg/kg( ایجاد شد. سه گروه از موشهای صحرایی مقادیر مختلف عصاره اسطوخدوس 400 mg/kg, po(، 300، )200 و گروه شاهد نیز به مدت 6روز و روزی دوبار به همان حجم آب مقطر دریافت کردند. در روز هفتم، سختی عضالت و دیگر علایم پارکینسون به وسیله بار تست، روتارود و میدان باز اندازه گرفته شد. نتایج:در این مطالعه بهبود عالیم ناشی از بیماری پارکینسون با استفاده از عصاره هیدروالکلی اسطوخدوس مشاهده نشد و اختالالت حرکتی آنها در مقایسه با گروه شاهد کاهش نیافت. نتیجه گیری نهایی: عصاره هیدروالکلی اسطوخدوس بر اختلالات حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون بی تاثیر است.
نویسندگان
مریم ابریشم دار
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید چمران، اهواز
احمدعلی معاضدی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید چمران، اهواز
اردشیر ارضی
گروه فارماکولوژی، دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز
غلامعلی پرهام
گروه آمار، دانشکده ریاضی دانشگاه شهید چمران، اهواز