شناسایی و رتبه بندی عوامل تاثیرگذار بر انتقال فناوری با استفاده از روش AHP فازی (بررسی موردی: شرکت فولاد مبارکه اصفهان)

در کشورهای توسعهیافته انتقال فناوری ممکن است که یکی از راه حل ها برای رشد بخش های اقتصادی و صنعتی باشد. با این وجود موفقیت انتقال فناوری به طرز قابل توجهی به انتخاب مناسب فناوری از منابع مناسب، بستگی دارد. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و ارزیابی عوامل تاثیرگذار بر انتقال فناوری با استفاده از روشAHP فازی میباشد. انتقال فناوری میتواند در راستای نوآوری محصولات و اجرای بهتر فرایندها، راهکارهای افزایش بهرهوری و اثربخشی، سهم بیشتر از بازار و افزایش سود به سازمان کمک کند و این امر برای شرکت های کوچک و متوسط به دلیل اندازه و محدودیت منابع آنها مفید میباشد. در این تحقیق، با استفاده از روش تحلیل محتوا با بررسی پیشینه تحقیق و سپس با استفاده از نظرات کارشناسان و افراد خبره 24 عامل تاثیرگذار مشخص و در 5 بعد شامل: مزیت نسبی در شرایط اقتصادی، بازاریابی مزایا و نیروهای مربوط، ویژگیهای فنی، ملاحظات قانونی و نظارتی و مسایل راهبردی و مدیریتی دستهبندی شدهاند. از روش AHP فازی جهت رتبهبندی ابعاد عوامل تاثیرگذار و ساختارهای مربوط به هر یک از این ابعاد استفاده شده است. با توجه به نتایج، مهم ترین معیار در زمینه انتقال فناوری شرکت فولاد مبارکه، سازمانهای بینالمللی از زیرمجموعه شاخص اصلی ملاحظات قانونی و نظارتی میباشد که براساس آن استفاده فنی و تامین مالی از سازمانهای بینالمللی و سازمان های همکاری مشترک که دارای قوانینی در جهت همکاری های مشترک برای بهبود محیطزیست میباشند، نقش مهمی در انتقال فناوری ایفا مینماید. پیشنهاد میشود شرکت مذکور با استفاده از نیروی انسانی ماهر و ایجاد سازوکار مناسب در جهت استفاده حداکثر از مزایای استفاده از این نوع فناوریها در آیندهای نزدیک گامهای موثری از سوی مدیران و کارشناسان شرکت فولاد مبارکه برداشته شود.