بررسی نمادهای تانیث (زنانگی) به عنوان نماد شاخص در دوره ساسانی

از آنجایی که ساسانیان پای به عرصه اندیشه های سیاسی و اجتماعی نهادند و کوشیدند تا در ساحت های گوناگون زندگی اجتماعی، غبار غربت را از چهره زنان بشویند. با توجه به این موضوع که زن نقش به سزایی در سیاست، برابری اجتماع و مقامی یکسان با مرد را در دوره ساسانی دارد، به طوریکه زن و مرد به عنوان یک نماد شاخص در کنار هم دیده می شدند و نمودهای قدرت زنانه گاهی در صورت های عینی ملموس مانند نقوش برجسته، حجاری ها، سکه ها و نقوش کنده کاری شده و مهر و نقوش موزاییکی و در اواخر آن بر روی ظروف سیمین و زرین حک شده، خود را نشان می دهد. این پژوهش با هدف بررسی نمادهای تانیث (زنانگی) در دوره ساسانی با روش توصیفی- تحلیلی- تاریخی و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای در پی پاسخگویی به پرسش های ذیل انجام پذیرفته است:الف - نمادهای تانیث در دوره ساسانی بیشتر در قالب چه نمادهایی متجلی گردیده است نتایج پژوهش نشان می دهد که زن در ابتدای دوره ساسانیان از حضور معنوی و ارزش بالاتری برخوردار است به گونه ای که در بیشتر آثار آن دوره نقش زن به عنوان یک نماد شاخص به چشم می خورد. حضور و جایگاه زن در خدمت اهداف مهمی چون مذهب و سیاست می باشد و بررسی نمادها در ارتباط با تصویر زن، حضور اجتماعی و قدرت پنهان زن را در عرصه های گوناگون ثابت می کند