نقش اضطراب مدرسه در پیش بینی خودراهبری یادگیری دانش آموزان

این مطالعه با هدف نقش اضطراب مدرسه در پیش بینی خودراهبری یادگیری دانش آموزان به روش تحقیق توصیفی-همبستگی صورت گرفته است و کلیه دختران دوره متوسطه دوم شهرستان تنکابن جامعه آماری آن را تشکیل می دهند و حجم نمونه آن بر حسب جدول کرجسی و مورگان 360 نفر تعین شده است. از پرسشنامه های خود راهبری یادگیری فیشر و همکاران و اضطراب مدرسه فیلیپس جهت اندازه گیری متغیر های تحقیق استفاده شده است و آزمون رگرسیون چند متغیره به جهت تجزیه و تحلیل داده به کار رفته است. یافته ها حاکی از آن است که اضطراب مدرسه از توان پیش بینی خودراهبری در یادگیری برخوردار نیست.واکنش فیزیولوژیک به صورت مثبت و فقدان اعتماد به نفس به صورت منفی از توان پیش بینی خود مدیریتی برخوردارند، اضطراب امتحان و فقدان اعتماد به نفس به صورت منفی از توان پیش بینی رغبت در یادگیری برخوردارند، فقدان اعتماد به نفس به صورت منفی از توان پیش بینی خودکنترلی برخوردارند.