آسیب شناسی سیاست گذاری توسعه آموزش عالی مبتنی بر آمایش سرزمین

هدف از این پژوهش، شناسایی آسیب ها و مسایل مطرح در مورد سیاست گذاری توسعه آموزش عالی مبتنی بر آمایش سرزمین است و سعی بر آن است که با بهره گیری از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با بررسی مطالعات آمایش آموزش عالی در ایران، مهم ترین مسایل و چالش های فراروی برنامه آمایش سرزمین و دستاوردهای آن در توسعه آموزش عالی کشور شناسایی و تحلیل شوند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که توسعه آموزش عالی بر مبنای آمایش سرزمینی، موجب بررسی مزیت های نسبی استان ها، مناطق و کشور شامل جغرافیا، نیروی انسانی، وضعیت اقتصادی و فرهنگی و همچنین ماموریت زیر نظام های آموزش عالی و عدالت در دسترسی به آموزش عالی در سطح کشور خواهد شد وعدم توجه و یا توجه ناکافی به سازمان دهی مسیله توسعه آموزش عالی با توجه به برنامه آمایش سرزمین، از یک سو موجب اتلاف منابع انسانی و ملی شده و از سوی دیگر پیامدهایی همچون رشد کمی دانشکده ها، دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، فقدان اثربخشی فرهنگی و اجتماعی تحصیلات تکمیلی، عدم تناسب میان توزیع دانشجویان به نسبت اعضای هییت علمی و بیکاری دانش آموختگان را دارد.