تعیین صفات موثر بر عملکرد گندم بوسیله ی تجزیه مسیر در شرایط تنش خشکی انتهای فصل

جهت بررسی روابط بین عملکرد دانه و برخی از صفات مهم زراعی در گندم نان، شانزده ژنوتیپ گندم نان درشرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی، مورد آزمایش قرار گرفتند. روش آماری تجزیه ی مسیر جهت بررسیمیزان اثر بخشی مستقیم و غیر مستقیم هر یک از صفات فوق بر عملکرد دانه مورد استفاده قرار گرفت. نتایجنشان داد که در شرایط آبیاری مطلوب، عملکرد زیست توده دارای بیشترین تاثیر مستقیم بر عملکرد دانه بود وسایر صفات (تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبلک در سنبله و تعداد گلچه در سنبلک) نیز از طریق آن باعثافزایش عملکرد دانه شدهاند. پس از آن شاخص برداشت با بیشترین تاثیر مستقیم بر عملکرد دانه، قرارگرفت. در شرایط تنش خشکی، شاخص برداشت به عنوان مناسبترین صفت تاثیر گذار بر عملکرد دانهانتخاب شد. زیرا، این صفت دارای بیشترین تاثیر مستقیم بر عملکرد دانه بوده و وزن هزار دانه و تعداد روز تارسیدگی از طریق آن عملکرد دانه را به ترتیب افزایش و کاهش دادند. در مرحله ی دوم، عملکرد زیست تودهدومین صفتی بود که تاثیر مستقیم و مثبت بالایی بر عملکرد دانه داشت و شاخص برداشت نیز از طریق آنعملکرد دانه را کاست. در نهایت، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک با تاثیر گذاری مستقیم و منفی بالا برعملکرد دانه به عنوان سومین صفت در شرایط تنش خشکی معرفی شد.