بررسی مفهوم اثم در قرآن با روش معناشناسی ایزوتسو

مقاله حاضر درصد تبیین جایگاه واژه اثم به شیوه معناشناسی توصیفی است که پس از ریشه شناسی، ارتباط معنایی آن با واژه های همنشین و جانشین در قران بررسی گردیده است. حاصل مطالعه توصیفی نشان می دهد بر در کاربرد وحیانی بر محور جانشینی یا همنشینی با واژه هایی مانند جناح، ذنب، ... وزر، خطییه، معصیه، سییه، فحشاء، عدوان، بغی، شر، قبیح و ... رابطه معنایی دارد و با واژه های مقل بر، تقوا، ثواب،حسنه، خیر تقابل معنایی دارد. از نتایج مهم دیگر آشکار شدن پیوند معنایی عمیق اثم با سایر واژه های هم حوزه در قرآن است و این پیوندها باعث شده تا اثم کاملا تحت تاثیر کلمات مجاور و نظام معنایی مستقر در آن قرار بگیرد. واژه اثم دارای معنای لغوی تاخر و بطی است که گستره مفهومی و مصداقی آن بسیار وسیع می باشد.