تحلیل فلسفی رابطه تقوا با معرفت نفس با تکیه بر آراء آیه الله جوادی آملی

انسان آرزوی رسیدن به کمال مطلق را دارد؛ آرزویی که خودآگاه با ناخودآگاه آن را می طلبد و این آرزو محقق نمی شود مگر با معرفت به نفس و معرفت نفس تقویت نمی شود مگر با تقوا. این نوشتار نیل به کمال مطلق را با بیان اشتداد وجود انسان که در اثر تقوا رخ می دهد و رسیدن به تقوا را که با شناخت انسان محقق می شود و نیز رابطه متقابل تقوا و شناخت انسان و سنخیت میان هویت آنها را از دیدگاه جوادی آملی با نظرداشت دو بخش تبیین می نماید. در بخش اول با عنوان انسان شناختی، اهمیت شناخت انسان و راه شناخت انسان و تعریف و حقیقت نفس، و در بخش دوم با عنوان تقوا، معنا و حقیقت تقوا، پیامد تقوا و حقیقت واحد انسان ها و در نهایت رابطه تقوا با شناخت انسان بررسی می شود و آشکار می گردد علم حضوری نفس به نیازمندی خود زمینه ساز تقوا شده و تقوا در سیر صعودی انسان مقوم هویت او می گردد.