شاه گزینی در اساطیر ایران
محل انتشار: فصلنامه جندی شاپور، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 681
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JONDI-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397
چکیده مقاله:
بر پایه ی روایات باستانی که در شاهنامه و ادبیات پهلوی آمده، می توان قدیمی ترین الگوی شاه گزینی ایران را در آن ها یافت. این ساختار شاه گزینی بر پایه ی جهان بینی ساسانیان قرار دارد که دارای یک چارچوب معین و از پیش تعیین شده است و نیز قاعده ی منسجمی برای شاه گزینی دارد. پیش فرض مشروعیت حکومت یک شاه در این الگوی شاه گزینی، تعلق داشتن به خاندان شاهی، گزینش شاهزاده ی نخست زاده، نژاده بودن مادر، همچنین داشتن اسباب و نمادهای قدرت شاهی در تایید حکومت وی نقش مهمی ایفا می کردند. این ویژگی ها، ضروری ترین دلایل برای مشروعیت شاه بود و تشخیص این ویژگی ها به عهده ی بزرگان، اشراف و هموندان خاندان های نژاده ی شاهی و پهلوانان بود. در آن دوره، آن ها به مثابه ی انجمن گزینشی عمل می کردند و نقش تعیین کننده ای انتخاب شاه داشتند و حتی این انجمن گزینشی برای پیدا کردن شخصی که با این معیارها متناسب بود به جستجوی شخص موردنظر می پرداختند. در این پژوهش کوشش خواهد شد با نگاهی به چگونگی شاه گزینی در اساطیر ایران، مهم ترین مبانی شاه گزینی در تاریخ ایران را مورد مطالعه قرار دهیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی خلیلی
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران باستان دانشگاه شهید چمران اهواز
شهرام جلیلیان
دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز