بازآفرینی فضای معماری با رویکرد ارتقاء هویت ایرانی

معماری سرشار از هویتی است که اولابیانگر ارزش های حاکم بر جامعه است، دوما مبین ارزشهایی است که جامعه به آنها تمایل دارد. در کشور ما که یکی از غنی ترین سرزمینها از نظر بهرهمندی از میراث و دستاوردهای فرهنگی است و از نمودهای آن شهرسازی و معماری ویژه و شناخته شده، در سطح جهانی هست؛ با توجه به این مطلب که زندگی امروز خود را چگونه میخواهیم و به فردا چگونه میاندیشیم و از گذشته خود چگونه بهره برمیداریم، ساختن شهرها و تولید عناصر معماری از حساسیت خاصی برخوردار است. در این پژوهش بر آنیم اهمیت هویت در کالبد معماری و تاثیر آن بر ارتقاء کیفیت فضای معماری ایرانی را بررسی و عوامل آن را مشخص نماییم. آنچه هویت ایرانی را از سایر فرهنگها جدا میکند بررسی ارتباط رفتارهای متکی بر روان انسان و محیطی کالبدی و فرهنگی است. به همین دلیل بررسی هویت فضاهای طراحی شده برای این کشور (ایران) ضرورت مییابد. امید است به تایید تحلیلهای مستدل در پژوهش پیش رو، اسراری چند را در باب رابطه هویت ایرانی و معماری هویدا سازد. از این رو با مطالعه و بررسی منابع کتابخانهای و پژوهش های پیشین، از طریق روش توصیفی-تحلیلی به اهمیت و ارتباط این دو مهم پرداخته شده است. در پایان در جهت افزایش کیفیت فضا مبتنی بر هویت ایرانی؛ راهکارهایی چند ارایه شده است.