مقایسه توان کانه زایی توده های گرانیتوییدی کانسار مس چوران، با استفاده از شیمی پلاژیوکلاز و بیوتیت، کمربند ماگمایی ارومیه-دختر

کانسار مس چوران در 70 کیلومتری شهرستان بردسیر و در بخش جنوبی کمربند ماگمایی ارومیه – دختر قرار گرفته است. کانه زایی در این منطقه مرتبط با توده های گرانیتوییدی با سن الیگوسن و میوسن می باشد که در توالی آتشفشانی- رسوبی ایوسن نفوذ کرده است. در این مطالعه، شیمی پلاژیوکلازها و بیوتیت ها در تودهای نفوذی گرانودیوریتی و کوارتزدیوریتی کانسار مس چوران مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی های ریزپردازش الکترونی نشان داد که پلاژیوکلازها توده های گرانودیوریت و کوارتزدیوریت از نوع آندزین است. بر اساس نمودار Al / (Ca + Na + K) (apfu) در مقابلAn% ، کلیه پلاژیوکلازهای توده گرانودیوریتی کانسار چوران در محدوده نفوذی های کانه دار و پلاژیوکلازهای کوارتزدیوریت در محدوده نفوذی های نابارور به سمت بارور قرار گرفته است. همچنین بر اساس مطالعات انجام شده تمامی بیوتیت های گرانودیوریت و کوارتزدیوریت از نوع بیوتیت های منیزیمی است. بر اساس نمودار سه تایی (Xan)، (Xph) و (Xpdo)، بیوتیت های کانسار در محدوده بافری هماتیت - مگنتیت قرار گرفته است. میزان فلویور IV (F), ، کلر IV (Cl) و نسبت فلویور به کلر IV (F/Cl)در بیوتیت های کوارتز دیوریت، به ترتیب (2.28تا4.08)، (5.62- تا 5.52-)، (7.87تا9.64) و در گرانودیوریت به ترتیب و (2.03تا2.45)، (5.81- تا 5.66-) و (7.74 تا 8.18) می باشد. بر اساس ویژگی های ذکر شده همچون، میزان بالای Al در پلاژیوکلازهای گرانودیوریت و میزان بالای Cl و فوگاسیته اکسیژن بالا در بیوتیت های گرانودیوریت، به نظر می رسد که کانه زایی مس در کانسار چوران بیشتر مرتبط با توده های گرانودیوریتی و به میزان کمتر در ارتباط با توده های کوارتزدیوریتی است.