بررسی سنگ نگاری و پتانسیل معدنی توده های مافیک سیاه کوه (جنوب غرب خوسف)

منطقه سیاهکوه، در بلوک لوت و در 25 کیلومتری جنوب غرب شهر خوسف (خراسان جنوبی) قرار گرفته است. گابرو، میکروگابرو، الیوین گابرو و پیروکسنآندزیتها، واحدهای سنگی موجود در منطقه را تشکیل میدهند. کانیهای اصلی تشکیل دهنده این سنگها شامل پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن (اوژیت)، الیوین و آلکالیفدسپات میباشد. بیوتیت، آپاتیت و کانیهای کدر از جمله مگنتیت و پیریت از کانیهای فرعی موجود در این سنگها بهشمار میآیند. از کانیهای ثانویه آن نیز میتوان به اکسیدهای آهن، کانیهای رسی، کلسیت و کلریت و به مقدار کمتر اپیدوت اشاره کرد. بافتهای عمده تشکیل دهنده این سنگها شامل گرانولار، پورفیری، اینترگرانولار، غربالی و نیز پویی کیلیتیک میباشند. از ویژگیهای بارز این گابروها، حضور مقدار بالای کانیهای کدر، بویژه مگنتیت است، بگونهای که در اغلب نمونه ها بیش از 5 درصد مگنتیت دیده شده است که میتواند نشان دهنده شرایط اکسیدی حاکم در منطقه باشد. مقدار نسبتا بالای آپاتیت نیز در این سنگها قابل توجه میباشد که با ماهیت بازی ماگمای تشکیل دهنده این سنگها، در ارتباط است.