انگیزه ها و فرصت های ارتش مصر در کودتا علیه دولت مرسی

مداخله نظامیان در سیاست پدیده ای است جهانی که در اکثر کشورها با درجات و اشکال متفاوت وجود دارد. در پایین ترین و گسترده ترین سطح نظامیان به عنوان گروه های ذینفوذ یا گروه های فشار در نظام های مختلف تلاش می نمایند که برای رسیدن به اهداف نظامی و سازمانی خود سیاستگذاران را تحت تاثیر خود قرار دهند و در بالاترین سطح، نظامیان با قبضه مستقیم قدرت نقش اصلی را در تصمیم سازی های سیاسی بازی می کنند. کودتای ارتش مصر در ژوییه سال 2013، بار دیگر مداخله نظامیان در سیاست را در بالاترین سطح به تصویر کشید. بر اساس نظریه فاینر دخالت نظامیان در امور سیاسی بر اساس انگیزه ها و فرصت ها صورت می گیرد. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی تحلیلی به بررسی انگیزه ها و فرصت های ارتش مصر در کودتا علیه دولت مرسی می پردازد. یافته ها بیانگر آن است که ارتش مصر در کودتا علیه دولت مرسی حداقل از دو انگیزه قوی و قابل اعتنا برخوردار بوده است. نخست انگیزه حفظ اعتبار میهن پرستی و دوم انگیزه حفظ جایگاه نهادی و سازمانی ممتاز نظامیان مصر در قشربندی اجتماعی که در دولت مرسی مورد تحدید قرار گرفته بود.در کنار این دو انگیزه، مشکلات اقتصادی و انتظارات فزاینده مردمی، تضادهای ساختاری اخوان المسلمین، سوء مدیریت مرسی، حمایت عربستان سعودی از سرنگونی دولت مرسی، و در نهایت رابطه نهادینه شده ارتش مصر با آمریکا فرصت هایی بود که زمینه های کودتا را برای ارتش مصر فراهم نمود.