بررسی المان محدودی تقویت رفتار لرزه ای ستون های بتنی با روکش frp

تا کنون از روش های و مصالح مختلفی برای محصور نمودن و بهبود عملکرد سازه ای اعضای بتنی استفاده شده است. بزرگ کردن مقطع یا ژاکت بتنی از این روش ها است که با قرار دادن شبکه ای از آرماتور در اطراف ستون و ریختن بتن جدید انجام می شود. استفاده از ژاکت بتنی به دلیل مشکلات اجرایی بالا بودن مدت اجرا و نگهداری افزای بعد ستون و بار مرده ی سازه کاهش فضای مفید و عدم هماهنگی با معماری سازه روش مناسبی نمی باشد استفاده از پوشش های فولادی که به شکل دو نیم پوسته ی جوش شده یا قفسه های فولادی 1 جوش یا پیچ شده در اطراف ستون قرار می گیرند یکی دیگر از این روش هاست. این نوع پوش محصور شدگی غیر فعال 2 به وجود می آورد که بعد از اتساع بتن فعال می شود. مشکلات ناشی از خوردگی ورقه های فوا دی و مراحل دشوار و زمان بر ایجاد این روپوش ها سبب گردید که صفحات کامپوزیتی FRP به عنوان مصالحی جدید در مهندسی سازه به تدریج به عنوان جایگرینی برای روکش های فوا دی در محصور سازی ستون ها به کار روند. مهم ترین مزیت این کامپوزیت ها نسبت به فولاد مقاومت در برابر خوردگی است. از دیگر مزایای این مواد ارتوتروپیک 3 بودن آنها است؛ به طوری که می توان از خصوصیات آن در جهت مورد نظر به خوبی بهره گرفت.