ارزیابی و مقایسه طراحی لرزه ای قاب های ویژه فولادی طرح شده بر اساس عملکرد نسبت به مبحث دهم مقررات ملی ساختمان و آیین نامه 2800

هر چند آیین نامه های طراحی معمول، نظیر استاندارد 2800 ایران، تحلیل الاستیک خطی را برای پیشگویی پاسخ سازه ای و برآورد نیازهای لرزه ای کافی می دانند، اما از انجا که رفتار واقعی بیشتر سازه ها تحت زلزله طرح بصورت غیرخطی می باشد، لذا تحلیل های خطی غیر دقیق و ناکافی به نظر می رسند. در دستورالعمل های جدید که بر پایه طراحی براساس عملکرد قرار دارند مانند FEMA356 و دستورالعمل بهسازی لرزه ای، در روش های تحلیل غیرخطی جایگاه خاصی را یافته اند به طوری که با محدود کردن شرایط بکارگیری روش های تحلیل خطی عملا طراحان را به سمت استفاده از تحلیل غیرخطی سوق می دهند. امروزه در آیین نامه های جدید زلزله قدم هایی برداشته شده است و طراحی با توجه به ضوابط سطح عملکرد مبنای کار این آیین نامه ها قرار گرفته است. با توجه به این مرحله سازه ای طراحی خواهد شد که رفتار و عملکرد آن در برابر زلزله قابل پیش بینی باشد و ضوابط طراحی نیز برای همان سطح مورد نظر تنظیم خواهد شد. بدین منظور چهار ساختمان با سیستم قاب خمشی ویژه با تعداد طبقات 3، 5، 7، 9 طبقه انتخاب شده و بر اساس ویرایش چهارم استاندارد 2800 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ایران تحلیل و طراحی گردیدند و سپس مطابق ضوابط دستورالعمل بهسازی عملکرد آنها با استفاده از روش استاتیکی غیرخطی مورد ارزیابی، و میزان ضعف هر یک از المان های سازهای مورد بررسی قرار گرفت. هدف از انجام این تحقیق بررسی سطح عملکرد سازه های طراحی شده توسط آیین نامه های ساختمانی ایران و مقایسه آن با ضوابط ارایه شده توسط مراجع معتبر خواهد بود.