اولویت بندی عوامل موثر در تاخیرات پروژه های عمرانی سه عاملی (مطالعه موردی پروژه های عمرانی استان گیلان)

اگر پروژه های عمرانی در شرایط مطلوبی اجرا شوند و با مشکل تامین منابع مواجه نشوند طی یک دوره زمانی معین به سرانجام خواهند رسید که حداقل زمان اجرا نامیده می شود. بسیاری از پروژه های عمرانی با مشکل طولانی شدن زمان اجرا مواجه هستند و گاه این زمان بیش از دو یا چند برابر میزان پیش بینی شده ی اولیه شده است که موجب راکد ماندن سرمایه، افزایش هزینه های جاری پروژه و سایر مشکلات می گردد. هدف از انجام این تحقیق شناسایی و بررسی علل بروز تاخیرات و سهم هر یک از عوامل در اجرای پروژه های عمرانی استان گیلان و ارایه راهکارهای مناسب می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی می باشد و جامعه آماری آن شامل کلیه ی کارشناسان و متخصصینی که شاغل در دستگاه کارفرما، مشاور و پیمانکار که تعداد آن ها در حدود 160 نفر است می باشند. در تحقیقاتی که از روش تاپسیس استفاده می شود محقق باید با افراد خبره و صاحب-نظر مصاحبه کند در این تحقیق از 30 نفر از افراد خبره و صاحب نظر در زمینه پروژه های عمرانی و تاخیرات مصاحبه و نظرسنجی صورت پذیرفت. جهت رتبه بندی عوامل موثر در تاخیر از روش تصمیم گیری های چند شاخصه مدل تاپسیس که یک روش زیرگروه سازشی در حل مسایل مدل های چندشاخصه است استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات ضریب آلفای کرونباخ به وسیله ی نرم افزار آماری و تجزیه و تحلیل و بکارگیری الگوریتم روش تاپسیس از نرم افزار اکسل استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین دلایل تاخیر اجرای پروژه های عمرانی به ترتیب مربوط به کارفرما، مشاور و پیمانکار می باشد و مهم ترین دلایل بروز تاخیر ناشی از، عدم تدوین قرارداد مناسب، عدم تناسب ساختار تشکیلاتی هر یک از عوامل با حجم کارهای دردست اجرا، برنامه ریزی تفضیلی نادرست اجرای کار از سوی پیمانکار، عدم تامین به موقع مصالح و تجهیزات، عدم پایش به موقع و صحیح برنامه زمانبندی و تطبیق با عملیات اجرایی می باشد.