طرح توسعه دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد با نگاه پایداری اقتصادی

دانشگاه را میتوان به عنوان یک شهروند در نظر گرفت که تاثیرات بسیاری از شهر گرفته و تاثیراتی فراوانی بر آن می گذارد؛ به گونه ای که می تواند به سود شهر عمل و یا به شهر ضررهای جبران ناپذیری وارد کند؛ با نگاهی به فضاهای دانشگاهی کشور، دیده می شود که عموما با مدل فضای دانشگاهی به عنوان یک جامعه ی بسته مواجه هستیم و این در حالی است که شهر، دانشگاه را می سازد و دانشگاه شهر را؛ اما در کشور ما با انقطاع میان دانشگاه و شهر به عنوان بستر میزبان آن، این امکان از بین رفته است. شایان ذکر است که یکی از مهم ترین دست آوردهای این موضوع نیل به ارتقاء منافع اقتصادی دانشگاه و همچنین به تبع آن شهر است. از این رو نوشتار حاضر به تحلیل این مهم در یک نمونه (دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد) می پردازد تا بتواند در تعیین استراتژی مناسب برای حصول پایداری اقتصادی در ارتباط سایر دانشگاه ها و بستر پیرامونشان اثرگذار باشد. پایداری اقتصادی به این مفهوم که دانشگاه بتواند رابطه دو طرفه با شهر برقرار نماید و از سرمایه های انسانی شهر محافظت نموده و آن را ارتقا ببخشد. بر اساس بررسی های انجام گرفته در این پژوهش شاهد اثراتی دو سویه می باشیم که در کنار آثار مثبت و ارزنده نوعی عدم تعادل در برخی جنبه ها به چشم میخورد که برای تحقق اهداف پایداری اقتصادی در این نمونه، گسترده نمودن ارتباطات با پیرامون و اتصال دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد به بازار و به تبع آن احیای بازار به عنوان راهگشای مسیر معرفی می گردد. پژوهش حاضر بر مبنای روش توصیفی تحلیلی بوده که بر اساس مطالعات اسنادی کتابخانه ای شکل گرفته است.